Hèhè, het aftellen naar het weekend is begonnen. Dat werken is allemaal leuk en aardig, toch leef je eerlijk gezegd naar de vrijdag toe. Sowieso is de casual Friday beter draagbaar dan de madiwodo, alhoewel jij je daar niet heel veel van aantrekt. Ook de lunch is altijd een feest op vrijdag. Lekker vette vis halen, of een Maccie scoren. Al met al is de vrijdag best goed door te ploegen. Het is alsof werkend Nederland collectief heeft afgesproken dat het op vrijdag wat rustiger aan kan. Druk is het nergens en tegen een uur of 4 schiet niemand nog ergens van in de stress. En dat is wel zo relaxed, op een uur afstand van 48 uur volledige vrijheid.
Maar is dit nou echt waar je jarenlang voor gestudeerd hebt? Waar je nachten voor hebt doorgehaald op een koffie en pizza? Waar je al die Informaticaboeken voor hebt doorgespit? Is die bitterbal op de vrijmibo de reden dat je een studieschuld van hier tot Tokyo hebt? Dat lijkt ons sterk. Zo sterk zelfs dat wij denken dat jij zou moeten solliciteren op een andere baan. Daar schrik jij van, want jij hebt daar zelf nog niet over nagedacht. En dat zou je wel moeten doen. Want je kunt natuurlijk prima je raspberry pie hebben, and eat it too. Je kunt namelijk meer dan je nu doet. Veel meer. Meer leren en meer doen. Je verder ontwikkelen en doorgroeien. Niet op die plek waar je nu shocking klem zit maar wel bij een club die graag meehelpt en meedenkt. Die ervoor zorgt dat jij jouw talenten kan benutten in steeds weer nieuwe opdrachten. Die jou op dit moment even wakker schudt door zachtjes in je oor te fluisteren ‘Kom bij ons… kom naar BrainCap…’. Ja ICT’er, denk daar maar eens over na. En neem je tijd, het is tenslotte vrijdagmiddag.
